قسم ب آن مورچه ی مرده ی توی مخاط گوشم

اگر دل دستت و پای زبانت جایی گیرکند میمیری،آراموبیصدا توی تاریکی عمیقی میمیری،حالابیاوصدای بلندت رابیندازتوی سرم،توی گوشم!چ میگویم،توک گوشت بدهکارنیست،اصلن صدات ب جایی نمیرسد!
مردی کن بیاولای آوار این کلمات بسوزوشهیدشو،یک روزرا،ن یک سال راعزای خصوصی میگیرم...
+مورچه ه نمرده بود،دق مرگ شده بود!